5. |
Prince Mieszko I of
|
----- Sixth Generation ----- |
6. |
Queen Swietoslava of
|
7. |
King Boleslaus I of
|
----- Seventh Generation ----- |
8. |
King Miesko II of . She died on
31 Mar 1063 . |
Nazwy podobne do Malec: Maleszowa (50%) Malbork (43%)
a stawie
rybnym
W okresie międzywojennym poszukiwacz skarbów dokonał tu wykopów, które częściowo uszkodziły
pozostałości. Jeszcze
JAN WANC un
séculier CONSTRUIT LA PREMIERE ORGUE DE POLOGNE en 1381
(D’autres
avaient déjŕ été importées.)
Stary kościół p. w. św. Andrzeja Apostoła w Osieku jest wzmiankowany w dokumencie księcia Bolesława Wstydliwego z 1278 r. jako – „ecclesia de Ossech”. Natomiast w 1326 r. |
On ne sait presque rien sur une petite église Norvégienne Viking construite en bois
au XIčme sičcle,et reconstruite en Pologne au XIXčme. Kościół Wang - Jedyny poza Norwegią kościół w tym stylu
WANG ,une église du XIčme construite en Norvčgeavec un nom oriental et qui ressemble ŕ une pagode
chinoise ou ŕ un temple hindou. Démontée au XIXčme et reconstruite en POLOGNE en 1843 U podnóża masywu Karkonoszy, ponad którym króluje
majestatyczna Śnieżka (1602 m n.p.m.), malowniczo wkomponowany w
surową, górską przyrodę Karpacza,
odnalazł swe miejsce drewniany kościółek Wang. Jego
orientalnie brzmiąca nazwa WANG, w zestawieniu z niezwykłą
sylwetką, wprowadza często w błąd turystów,
przybywających do miejscowości, w której obrał siedzibę. Kościół Wang
w swej dzisiejszej postaci. Wielu zwiedzających to miejsce odniosło wrażenie,
że stoją przed chińską pagodą czy też
świątynią hinduską. Nierzadko więc zaskoczeniem bywa
dla nich fakt, że zabytek ten jest kościołem
chrześcijańskim i nie pochodzi gdzieś z dalekiego wschodu,
lecz z północy, ze Skandynawii. O skandynawskiej Ojczyźnie kościoła Wang -
Norwegii, one sait rien presque rien au sujet de
cette église scandinave nommée Wang, sinon qu’elle est constuite dans la
patrie du compositeur Edouard GRIEG , que l’endroit oů elle est
construite est un pays de fiords et que c’est de lŕ que sont partis les
Vikings, pour leurs conquętes . na co dzień nie związani z tym krajem, niewiele
wiemy. Wiadomym jest, że to ojczyzna kompozytora, Edwarda Griega,
że jest to kraina fiordów, że stamtąd wyruszali na swych
łodziach Wikingowie i tam odbyła się Olimpiada Zimowa.
Natomiast dzieje norweskiego społeczeństwa, rozwój jego kultury,
ogólnie - przeszłość Norwegii - jest nam prawie nieznana. Może tym atrakcyjniejsze, tym ciekawsze będzie
bliższe zapoznanie się z obiektem, który jest niezaprzeczalnym
świadectwem i zarazem przykładem wytworu rodzimej kultury Skandynawów.
Pochodzi on z określonego wycinka ich dziejów, z określonego
topograficznie miejsca, z regionu Valdres.
Świątynia Wang jest nie tylko cennym zabytkiem, ale
przede wszystkim Domem Bożym, w którym zbierają się na
nabożeństwach wierni Kościóła ewangelicko - augsburskiego
(luterańskiego). Na nich spoczywa obowiązek dbania o ten budynek
tak, aby był dobrym świadectwem ich wiary. Na uwagę zasługuje i ten szczególny fakt, że Wang
jest nie tylko kościołem, nie tylko zabytkiem, ale również
ważnym miejscem spotkań mieszkańców Europy. |
|
||||||
|
||||||
Kościółek ewangelicki Wang jest wspaniałym zabytkiem sztuki
nordyckiej. Został zbudowany na przełomieXII i XIII wieku w Norwegii w miejscowości Vang
leżącej nad jeziorem Vang z sosny norweskiej, która dzięki
nasyceniu żywicą jest bardzo trwałym materiałem budowlanym.
Wchodzi się do kościółka przez pięknie rzeźbiony
portal. Na półkolumnach stoją lwy strzegące wejścia.
Przechodząc przez drzwi wejściowe znajdziemy się w sieni
otaczającej cały kościół. Ten krużganek miał
chronić przede wszystkim przed zimnem, był także miejscem pokuty.
Wikingowie wchodząc do świątyni w krużganku pozostawiali
swą broń i sieci. Fascynujące są portale bocznych drzwi -
misternie rzeźbione motywy roślinne i zwierzęce, maszkarony i
przede wszystkim twarze wikingów o wężowo rozdwojonych językach,
symbolizujących przekazywanie mądrości następnym
pokoleniom. Warto zwrócić uwagę na kolumny z XII wieku
zwieńczone wspaniale rzeźbionymi kapitelami - kolumny te są
pniami sosen norweskich o wspaniałym żywicznym kolorze. Z takich pni
budowano maszty łodzi wikingów. Kamienna wieża nie jest oryginalnym
norweskim elementem budowli. Ma ona chronić kościół przed
silnymi wiatrami, które wieją od strony Śnieżki. Naprzeciwko
wejścia do świątyni znajduje się zbudowana w 1856 roku
pamiątkowa płyta z medalionem i epitafium poświęcona
hrabinie Fryderyce von Reden, dzięki zabiegom której Wang służy
do dzisiaj karkonoskim ewangelikom.
Jak norweski kościółek znalazł się w Karpaczu?
Mieszkańcy Vang budowali nowy kościół. Stary postanowili
sprzedać i spłacić za otrzymane pieniądze kredyt
zaciągnięty na budowę nowej świątyni.
Kościółek kupił za 427 marek król Prus Fryderyk Wilhelm IV.
Rozebraną na części budowlę przewieziono do muzeum w
Berlinie w 1841 r. Początkowo miał stać na Wyspie Pawiej w
okolicach Berlina, ale w końcu postanowiono złożyć go w
Karpaczu. Uroczyste otwarcie nastąpiło latem 1844 r.
W świątyni znajduje się kilka prac rzeźbiarskich Jakuba z Janowic. Wyrzeźbił
on z jednego pnia lipowego krzyż i postać Chrystusa z drewna lipy.
Kościółek Wang jest jedną z
największych atrakcji turystycznych Karkonoszy. Kilka
podobnych budowli zachowało się do naszych czasów, ale można
podziwiać je w odległej Norwegii. Każdy, kogo fascynują
pozostałości kultury Wikingów, powinien
go zobaczyć. Znakomicie wkomponowany w piękne karkonoskie
pejzaże jest on żelaznym punktem do którego zmierzają wycieczki
Niemców odwiedzających swoje rodzinne strony, wycieczek szkolnych i
indywidualnych turystów. Kilkanaście minut trwa nagranie
przedstawiające historię kościoła i opisujące
szczegóły architektoniczne.
http://6plus.interklasa.pl/szesc/strony/str5269.htm
Stary kościół p. w. św. Andrzeja Apostoła w Osieku
jest wzmiankowany w dokumencie
księcia Bolesława
Wstydliwego z 1278 r. jako
– „ecclesia de Ossech”. Natomiast w 1326 r. w
wykazie parafii płacących tzw. Świętopietrze wymieniona jest osiecka
parafia. Obecny zabytkowy kościół drewniany został zbudowany w 1558 r. na
miejscu poprzedniego, zachowując swoje położenie na cmentarnym wzgórzu wśród starodrzewia. Wybudowany w stylu późnogotyckim stanowi jeden z najcenniejszych drewnianych zabytków sakralnych na
pograniczu śląsko
– małopolskim, a również
w skali ogólnokrajowej. Jego konstrukcja zrębowa jest jednak nieco odmienna od „więźbowo
– zaskrzynionej”, charakterystycznej
dla niewielu już zachowanych kościółków tego typu na obszarze
historycznej Małopolski.
Całość kryta gontem.
Kwadratowa wieża świątyni, od
zachodu, ma ściany pochyłe, od dołu oszalowane deskami, opasane w połowie wysokości siodłowym daszkiem, a w górnej partii nadwieszoną
izbicę, zakończoną
ostrosłupowym hełmem
gontowym. Ponad wschodnim szczytem nawy znajduje się
wieżyczka na
sygnaturkę o kształcie
cebulastym, z latarnią.
Kościół jest otoczony,
z wyjątkiem wieży,
otwartymi sobotami, czyli podcieniami, wzdłuż których kiedyś zawieszonych było 14 obrazów
stacji Drogi Krzyżowej dla zbiorowego i indywidualnego
odprawiania tego nabożeństwa.